این مسجد گرانقدر رویدادها تاریخی زیادی را از رمز گذرانده میباشد. آتشسوزی والاِ سال ۱۶۶۰ میلادی، دامنش را تا مسجد سلیمانیه رساند و به آن صدمات جدی وارد کرد. ولی در زمان فرمانروا محمد چهارم نصیبهای آسیبدیده ترمیم شد تا مسجد سلیمانیه همچنان نگینی در بین جاذبه های استانبول بدرخشد. بااینوجود، رگههایی از سبک معماری باروک در اثر نوسازی در مسجد دیده می شد که طرح اولیه آن را تغییر تحول داده بود.
دومین صدمه در سال ۱۷۶۶ میلادی بدین مسجد تاریخی وارد شد. این بار زلزله عزمش را جزم کرده بود تشریفات مشهد که مسجد سلیمانیه را به یک اثر تاریخی که تنها در تاریخ اسمش آمده تبدیل کند. تعمیرات پس از این زمینلرزه مسجد را احیا کرد؛ ولی معماری نخستین آن دستخوش تغییرات جدیتر شد و مسجد سلیمانیه دیگر آن مسجد کهن نشد.
صدمات دورازشوخی مسجد سلیمانیه استانبول به همین دو بار ختم نشد. در حین جنگ جهانی دوم ایوان مسجد به مکانی برای انبار اسلحه و مهمات تبدیل شده بود. با آتشگرفتن مهمات جنگی، ضربه سوم بهاین بنای شگفتانگیز وارد شد و چیزی نمانده بود که مسجد سلیمانیه بهطورکامل از دربین برود؛ البته دوستداران معماری، بازهم در سال ۱۹۵۶ میلادی مسجد سلیمانیه را احیا کردند تا آثار تاریخی ترکیه را آحادوکمال نگهداری کنند.
رخنهها در سال ۲۰۱۳ میلادی پل مترو هالیچ را افتتاح کردند تا توان و توان مهندسان این مرزوبوم را در زمینه معماری به طور جهانیان بکشند. اگرچه این پل زیبا به یک بخش جداییناپذیر از لیست جاذبه های ترکیه تبدیل شده و حتی پایش تا فیلمهای دارای اسم و رسم ترکیه رسیده هست، البته صدمات جبرانناپذیری به نمای شمالی مسجد وارد کرده است. شاید روزی بهاندازهای سازههای مدرن دراین جا بنا گردد که حتی گردشگرها هم مسجد سلیمانیه را بهدست فراموشی بسپارند، گذر زمان درستی صحت یا نادرستی این تفکر را روشن میکند.